റീഫ്യുവലിംഗ് വേളയിൽ വാഹനത്തിൽ തെറ്റായ ഇന്ധനം നിറയ്ക്കുന്നത് ഇന്ന് നിത്യസംഭവമായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. പമ്പ് ജീവനക്കാരുടെ അശ്രദ്ധ മൂലമോ അറിവില്ലായ്മ മൂലമോ ഇത് സംഭവിക്കാം. ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളെ നേരിടേണ്ടത് എങ്ങനെയെന്നു നോക്കാം...
പെട്രോൾ വാഹനങ്ങളിൽ ഡീസൽ ഒഴിച്ചാൽ?
ഇന്ധനം മാറിപ്പോയി എന്നുറപ്പായിക്കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു കാരണവശാലും വാഹനം സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കരുത്. ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്ന പക്ഷം ഡീസൽ, എൻജിനിൽ ആകമാനം വ്യാപിക്കുകയും കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമാക്കുകയും ചെയ്യും.
പെട്രോൾ കാറിൽ ഡീസൽ മാറി നിറയ്ക്കുന്നത് താരതമ്യേന സങ്കീർണ്ണതകൾ കുറവുള്ള കേസാണ്. ജാഗ്രതയോടെ കൈകാര്യം ചെയ്താൽ സാരമായ പരിക്കുകളില്ലാതെ നമുക്ക് വാഹനത്തെ രക്ഷിച്ചെടുക്കാം.
ഇവിടെ എന്തു ചെയ്യണമെന്നു മനസിലാക്കുവാൻ പെട്രോൾ എൻജിനും ഡീസൽ എൻജിനും തമ്മിൽ സാങ്കേതികപരമായുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളെയും ഇവയുടെ പ്രവർത്തനരീതികൾ തമ്മിലുള്ള അന്തരത്തെയും പറ്റി അല്പം അറിഞ്ഞിരിക്കണം.
ആവശ്യമായ അളവിൽ ഇന്ധനം കത്തിച്ചു തന്നെയാണ് പെട്രോളും ഡീസലും എൻജിനുകൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഈ ജ്വലനം സാധ്യമാക്കുന്നതിന് ഇരുവരും അവലംബിക്കുന്ന രീതികൾ വ്യത്യസ്തങ്ങളാണ്. വളരെ വേഗം തീ പിടിക്കുന്ന പദാർത്ഥമാണ് പെട്രോൾ. അതിനാൽ പെട്രോൾ എൻജിനുകളിൽ പെട്രോളും വായുവും ചേർന്ന മിശ്രിതത്തെ ജ്വലിപ്പിക്കുവാൻ സ്പാർക്ക് പ്ലഗുകളിൽ നിന്നുമുള്ള ചെറു തീപ്പൊരികൾ ധാരാളമാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ, താരതമ്യേന ലളിതമാണ് പെട്രോൾ വാഹനങ്ങളിലെ ‘കമ്പസ്റ്റ്യൻ ’ സംവിധാനം.
എന്നാൽ ഡീസൽ എൻജിനുകളുടെ കാര്യം പാടെ വ്യത്യസ്തമാണ്. ഡീസലിന്റെ ‘ഇഗ്നിഷൻ ടേമ്പറേച്ചർ’ പെട്രോളിനേക്കാൾ വളരെ മുകളിലാണ്. അതായത് പെട്രോളിന്റെയത്ര എളുപ്പത്തിൽ ഡീസലിന് തീ പിടിക്കില്ല എന്നു സാരം. അങ്ങനെയുള്ള ഡീസലിനെ ജ്വലിപ്പിക്കാൻ സങ്കീർണ്ണമായൊരു പ്രക്രിയ തന്നെ ഓരോ ഡിസൽ എൻജിനിലും ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഡീസലും വായുവും അടങ്ങുന്ന മിശ്രിതത്തെ വളരെ ഉയർന്ന മർദ്ദത്തിൽ സാന്ദ്രീകരിച്ച് അതിന്റെ താപനില ഉയർത്തിയാണ് ഇവിടെ ജ്വലിപ്പിക്കുക.
പെട്രോൾ-ഡീസൽ എൻജിനുകളുടെ പ്രവർത്തനത്തെപ്പറ്റി ഒരു ഏകദേശധാരണ ലഭിച്ച സ്ഥിതിക്ക് നമുക്ക് മിസ്ഫ്യുവലിങ്ങിലേക്കു മടങ്ങിവരാം...
ഇന്ധനം മാറി നിറച്ചശേഷം പെട്രോൾ എൻജിൻ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുവാൻ ശ്രമിച്ചാൽ വാഹനം മിസ്ഫയർ ചെയ്യുന്നതായി കാണാനാകും. അമിതമായ പുക, പൊടുന്നനെയുള്ള എൻജിൻ ബ്രേക്ക്ഡൗൺ എന്നിവയും പ്രതീക്ഷിക്കാം. ഉള്ളിലെ ‘മാലിന്യം’ അഥവാ ഡീസൽ സ്പാർക്ക് പ്ലഗുകളെയും ഫ്യുവൽ സിസ്റ്റത്തെയും തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നതു മൂലമാണിത്.
ചെയ്യേണ്ടത്:
എന്തു ചെയ്യുന്നതിനു മുൻപും ഉള്ളിലെ ഡീസലിന്റെ അളവിനെ പറ്റി ധാരണയുള്ളത് കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പമാക്കും. ഏതൊരു അളവിലുള്ള ‘മാലിന്യവും’ ടാങ്കിൽ നിന്നും പൂർണ്ണമായും ഊറ്റിക്കളയുന്നതു തന്നെയാണ് ഏറ്റവും ഉത്തമം.
എന്നാൽ 2 ലീറ്ററിന് (ടാങ്ക് ശേഷിയുടെ 5%) താഴെ മാത്രാമാണ് ഡീസലിന്റെ അളവെങ്കിൽ ടാങ്ക് വറ്റിക്കുന്നതിനു പകരം ഫുൾ ടാങ്ക് പെട്രോൾ അടിച്ചാൽ മതിയാവും. ഇതിലൂടെ വാഹനത്തിന് കാര്യമായ കേടുപാടുകൾ ഉണ്ടാകാതെ കാക്കാം.
എന്നാൽ രണ്ട് ലീറ്ററിൽ അധികം ഡീസൽ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ വളരെയേറെ ജാഗ്രത പാലിക്കുക. ഒരു കാരണവശാലും വാഹനം സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുവാൻ ശ്രമിക്കരുത്.സൗകര്യപ്രദമായ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് വാഹനം തള്ളിനീക്കിയ ശേഷം എത്രയും വേഗം ടാങ്ക് വറ്റിച്ച് ‘ക്ലീൻ’ ചെയ്യാനുള്ള വഴി നോക്കുക.
ഇനി അതല്ല,പരിഭ്രമത്തിനടിപ്പെട്ട് നിങ്ങൾ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുവാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തിയോ? വിഷമിക്കേണ്ട, ഇനി പറയുംപോലെ ചെയ്തുനോക്കൂ:
സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുവാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിലെ ഡീസൽ വാഹനത്തിന്റെ ലൈനിലേക്കും സ്പാർക്ക് പ്ലഗിലേക്കും പരക്കുന്നു.ടാങ്കിലെയെന്നപോലെ ഇവിടങ്ങളിലെയും ‘മാലിന്യത്തെ’ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം നീക്കം ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. ശേഷം ഫ്യുവൽ ലൈനുകളിലൂടെ പെട്രോൾ കടത്തിവിട്ട് ഒന്നുകൂടി ആഴത്തിൽ ‘വൃത്തിയാക്കാം’. ഇതോടെ വാഹനം പൂർവ്വസ്ഥിതിയിലാവും.
ഇനി പറയാൻ പോകുന്നത് ഇന്ധനം മാറി എന്നത് അല്പദൂരം ഓടിയതിനുശേഷം മാത്രം മനസിലാക്കിയ ഹതഭാഗ്യരോടാണ്. മിസ്ഫ്യുവലിങ്ങിനു ശേഷം ഓടിക്കുന്നത് വാഹനത്തിന് നന്നേ ദോഷകരമാണ്. അതിനാൽ ‘പണി കിട്ടി’ എന്നു മനസ്സിലാവുമ്പോൾ തന്നെ വണ്ടി നിർത്തുക. ഒരു മെക്കാനിക്കിന്റെ സഹായത്തോടെ ഫ്യുവൽ ലൈനുകളും മറ്റും വളരെ ആഴത്തിൽ വൃത്തിയാക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഇവയിൽ അവശേഷിക്കുന്ന ഡീസലിന്റെ അവസാന അണുവും പുറത്തായിക്കഴിയുമ്പോൾ മാത്രം പെട്രോൾ നിറച്ച ശേഷം യാത്ര തുടരാം. ഒരു അധികസുരക്ഷയെന്നോണം ഫ്യുവൽ ഫില്റ്റർ കൂടി മാറുന്നതിലും തെറ്റില്ല.
ഒട്ടുമിക്ക വാഹങ്ങളിലും മേല്പ്പറഞ്ഞ പോംവഴികൾ നന്നായി ഫലം ചെയ്യും. എന്നാൽ ഇവയൊക്കെ ചെയ്തശേഷവും ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള കല്ലുകടികൾ അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഉടൻ ഒരു മെക്കാനിക്കിന്റെ സഹായം തേടുക.
ഡീസൽ കാറിൽ പെട്രോൾ അടിച്ചാൽ?
ഇത് താരതമ്യേന കുഴപ്പം പിടിച്ച കേസാണ്. ഇവിടെയും ആദ്യം ഓർക്കേണ്ടത് ഒരു കാരണവശാലും വാഹനം സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കരുത് എന്നതാണ്. സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കാത്ത പക്ഷം ഉള്ളിലെ പെട്രോൾ ടാങ്കിൽ തന്നെ നിലകൊള്ളുകയും ടാങ്ക് വറ്റിറ്റിക്കുമ്പോൾ അനായാസമായി പുറംതള്ളപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്ന പക്ഷം കാര്യമായ പരിക്കുകളില്ലാതെ രക്ഷപ്പെടാം. ഇതിനായി വേണ്ടിവരിക ബ്രേക്ക്ഡൗൺ അസിസ്റ്റൻസ് സംഘത്തിലെ മെക്കാനിക്കിന്റെ സേവനം മാത്രമാവും.
എന്നാൽ പെട്രോൾ നിറച്ച ഡീസൽ കാർ നിങ്ങൾ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുവാൻ ശ്രമിച്ചാൽ, അല്ല ഇഗ്നിഷൻ ‘ഓൺ’ ആക്കിയാൽ തന്നെ, കഥ പാടേ മാറും. ആധുനിക വാഹനങ്ങളിൽ പലവഴിയാണ് ‘പണി വരിക’!
ഇന്നത്തെ ഡീസൽ എൻജിനുകളിൽ മൈലേജ് വർദ്ധിപ്പിക്കുവാനും എമിഷൻ കുറയ്ക്കാനുമായി അനേകം നുറുക്കുവിദ്യകൾ ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതിലൊന്നാണ് ഉള്ളിലെ ഫ്യുവൽ പമ്പ് ഡീസൽ ഉപയോഗിച്ചു തന്നെ ലൂബ്രിക്കേറ്റു ചെയ്യുന്ന സംവിധാനം. ഇവനാണ് നമ്മുടെ ആദ്യ വില്ലൻ. ഡീസലിനു പകരം എത്തുന്ന പെട്രോൾ ഇവിടെ ലൂബ്രിക്കേഷനു പകരം വർദ്ധിച്ച ഘർഷണം ഉണ്ടാക്കുകയാവും ചെയ്യുക. ഇത് ഇവിടുത്തെ സൂക്ഷ്മമായ ലോഹശകലങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉരഞ്ഞ് വേർപെടുന്നതിലേക്കു നയിക്കും. എൻജിനിൽ എത്തുന്നപക്ഷം ഇവ വമ്പൻ നാശനഷ്ടങ്ങളാവും ഉണ്ടാക്കുക.
ഇനി പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാൻ പോകുന്നത് ഡീസൽ എൻജിനുകളുടെ ‘ഹൈ പ്രഷർ ഫ്യുവൽ ഇൻജക്ടറുകളാണ്’. വളരെ സൂക്ഷമമായ സുഷിരങ്ങളിലൂടെ എയർ-ഫ്യുവൽ മിശ്രിതത്തെ കടത്തിവിട്ടാണ് ഈ ഇൻജക്ടറുകളിൽ ഉയർന്ന സമ്മർദം സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. മേൽപ്പറഞ്ഞ ലോഹശകലങ്ങൾ പെട്രോളിനൊപ്പം ഇവിടേക്ക് എത്തുന്നപക്ഷം അവ ഈ സുഷിരങ്ങളെ ഭാഗികമായോ പൂർണ്ണമായോ അടച്ചുകളയും. ഇത് പ്രസ്തുത എൻജിനെ എന്നെന്നേക്കുമായി പരലോകത്തേകയയ്ക്കും. ഇത്തരത്തിൽ ബ്ളോക്ക് ആയ ഇൻജക്ടറുകൾ നന്നാക്കുക ഏറെ ശ്രമകരമാണ്. ഇന്ന് നന്നേ പ്രചാരത്തിലുള്ള സിആർഡിഐ അഥവാ കോമൺ റെയിൽ ഡിറക്റ്റ് ഇൻജക്ഷൻ എൻജിനുകളുടെ ഇൻജക്ടർ സംവിധാനം മാറുന്നതിന്റെ ചിലവ് നോക്കിയാൽ അത് ചില ചെറു പെട്രോൾ കാറുകളുടെ വിലയ്ക്കൊപ്പം വരും !