Also Read: 'ആറ് വര്ഷം എന്നെ ലൈംഗികമായി ദുരുപയോഗം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, പെണ്കുട്ടികള് മാത്രമല്ല ഇങ്ങനെ അനുഭവിക്കുന്നത്, ആണ്കുട്ടികളും ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്! എന്റെ ലൈംഗികത തിരിച്ചറിയുന്നത് ഒരു പെണ്കുട്ടിയുമായി പ്രണയത്തിലായതിന് ശേഷമാണ്'; തുറന്ന് പറഞ്ഞ് റിസ്വാന്
മൂന്നാമത്തെ പ്രസവത്തോടെ ശരീരഭാരം 115-ലേയ്ക്ക്
115 കിലോയില് നിന്നാണ് 49 കിലോയിലേക്ക് ഞാന് എത്തുന്നത്. ഒരു വര്ഷവും രണ്ട് മാസവും ആണ് ഇതിനുവേണ്ടി ഞാന് എടുത്തത്. ഏഴുവര്ഷം പിന്നിടുന്നു ഫിറ്റ്നസ് കോച്ച് ആയിട്ട്. 2016 മുതലാണ് ജേര്ണി സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്യുന്നത്. വണ്ണം കുറയ്ക്കണം എന്ന് ഞാന് തീരുമാനിക്കുന്നതിനുള്ള കാരണങ്ങള് ആളുകളുടെ കളിയാക്കലും എന്റെ ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളും ആണ്. തടിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും വളരെ ആക്ടീവായി നിന്ന് കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാന് എനിക്ക് സാധിച്ചിരുന്നു. പ്രസവശേഷം സ്ത്രീകള്ക്ക് പൊതുവേ ശരീരഭാരം വര്ദ്ധിക്കാറുണ്ട്. എന്റെ മൂന്നാമത്തെ പ്രസവവും കഴിഞ്ഞതോടെ തടി 115-ലേയ്ക്ക് എത്തി. പക്ഷേ എനിക്ക് ഇതോടെ ഒരുപാട് ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങള് സംഭവിക്കാന് തുടങ്ങി. കുഞ്ഞിനെ എടുക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ട് വരിക, ശ്വാസംമുട്ടുക, ഹോര്മോണ് വ്യത്യാസം അങ്ങനെ ഒരുപാട് പ്രശ്നങ്ങള് എനിക്കുണ്ടായി. ഇതൊക്കെ ഒരുഭാഗത്ത് സംഭവിക്കുമ്പോള് എനിക്കിഷ്ടമുള്ള ഫാഷനുകള് പരീക്ഷിക്കാന് സാധിക്കില്ലെന്ന ചിന്തയും എനിക്കുണ്ടാകാന് തുടങ്ങി. എന്റെ ചുറ്റുമുള്ള ആളുകള് അവര്ക്കിഷ്ടമുള്ള ഡ്രസ് ഇടുമ്പോള് ഡബില് എക്സല് സൈസില് നിന്ന് ഞാന് താഴെവരുന്നില്ല.
33-ാം വയസ്സില് തുടങ്ങിയ ഫിറ്റ്നസ് യാത്ര
അമ്മയുടെ കൂടെ പുറത്തുപോകുമ്പോള് ആളുകള് അമ്മയോട് ചോദിക്കുന്നത് ഞാന് പെങ്ങളാണോ എന്നാണ്. ടെന്ഷനുണ്ടകുമ്പോള് ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കി കഴിക്കുന്ന ആളായിരുന്നു ഞാന്. നന്നായി ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കാനും എനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ട് തനിയെ ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കി കഴിക്കുന്നത് ഞാന് ശീലമാക്കി. ഇതൊക്കെ എന്നെ ശരിക്കും ബാധിക്കാന് തുടങ്ങി. ഇതോടയാണ് ഫിറ്റ്നസിലേയ്ക്ക് കടക്കാന് ഞാന് തീരുമാനിക്കുന്നത്. 33-ാം വയസ്സില് ഞാന് വര്ക്കൗട്ട് ചെയ്യാന് തുടങ്ങി. ഇപ്പോള് ഈ മേഖലയില് ഞാന് പ്രവര്ത്തിക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട് ഏഴ് വര്ഷത്തിന് മേലെയായി. എന്റെയടുത്തേയ്ക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതല് വരുന്നത് 30 വയസ്സില് താഴെയുള്ള കുട്ടികളാണ്. വിവാഹവും പ്രസവവും കഴിഞ്ഞ് ഒന്നും ചെയ്യാന് ശരീരം അനുവദിക്കുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാണ്. സ്വന്തം ശരീരം നോക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല, സമയം കിട്ടുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാണ്. പക്ഷേ ഞാന് എന്റെ ഫിറ്റ്നസ് തുടങ്ങുന്നത് മുപ്പത്തിമൂന്നാമത്തെ വയസില് മൂന്നാമത്തെ കുട്ടിയെ പ്രസവിച്ച ശേഷമാണ്. എനിക്ക് ആ പ്രായത്തില് ഫിറ്റ്നസിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാമെങ്കില് ഉറപ്പിച്ച് പറയാം പ്രായം നമ്പര് മാത്രമാണെന്ന്. പ്രായവും ഫിറ്റ്നസ് യാത്രയും തമ്മില് ബന്ധമില്ല. ഏത് പ്രായത്തിലും ഫിറ്റ്നസിലേയ്ക്ക് കടക്കാം. ഒരുപക്ഷേ പ്രായം കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് ചെറിയ താമസമെടുക്കും. ഒരിയ്ക്കലും റിസള്ട്ട് കിട്ടാതിരിക്കില്ല.
ദുരന്തമായിമാറിയ വിവാഹ ജീവിതം
ഒരിയ്ക്കലും ഞാന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതല്ല ഞാനൊരു ഫിറ്റ്നസ് ട്രെയിനറാകുമെന്ന്. കാരണം ഫിറ്റ്നസിലേയ്ക്ക് കടക്കുമ്പോള് അതിനെക്കുറിച്ച് യാതൊന്നും എനിക്ക് അറിവുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നെ ഇതിലേയ്ക്കൊക്കെ എത്തിച്ചത് എന്റെ അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ജീവിതമാണ്, എന്റെ അനുഭവങ്ങളാണ്. തിരുവനന്തപുരം മെഡിക്കല് കോളേജില് ഡെന്റല് സര്ജറി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് എന്റെ കല്യാണം കഴിയുന്നത്. ആ ബന്ധത്തില് ഞാന് അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്ന മാമനസികവും ശാരീരികവുമായ പീഡനങ്ങള് വളരെ വലുതായിരുന്നു. നഗ്നയാക്കി നിര്ത്തി എന്നെ അയാള് തല്ലിയിട്ടുണ്ട്. എന്റെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് മൂത്രമൊഴിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇങ്ങനെ ഒരു മനുഷ്യനെക്കൊണ്ട് സഹിക്കാവുന്നതിന്റെ പരമാവധി ഞാന് സഹിച്ചു. അയാളെ എതിര്ക്കാന് തുടങ്ങിയതോടെയാണ് കൂടുതല് വയലന്സിലേയ്ക്ക് കാര്യങ്ങള് പോയത്. ഇതിന് ശേഷം ഒരു എട്ട് വര്ഷം ലീവിംഗ് റിലേഷനില് ജീവിച്ചു. അതിലും എനിക്ക് അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്നത് കടുത്ത് ശാരീരിക മാനസിക ബുദ്ധിമുട്ടുകളാണ്. ഇതിന് ശേഷം മറ്റൊരു റിലേഷനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാന് പോലും എനിക്ക് പേടിയായി.
റിസ്ക്കെടുക്കാന് തയ്യാറായി
2015 കഴിയുമ്പോഴാണ് ഞാന് ഒറ്റയ്ക്ക് ജീവിക്കാന് തുടങ്ങുന്നത്. എനിക്ക് അറിയുന്ന എല്ലാം ഞാന് സമ്പാദിക്കാന് വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാന് തീരുമാനിച്ചു. ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കാനും ചെറിയ ചെറിയ ഇവന്റുകള് മാനേജ് ചെയ്യാനും തുടങ്ങി. ഇതെല്ലാം എന്റെ ഓരോ ദിവസവും മുന്നോട്ട് പോകാനുള്ള വഴികളാക്കി. അങ്ങനെയാണ് ഫിറ്റ്നസിലേയ്ക്ക് കടക്കുന്നത്. താങ്ങാനുള്ളിടത്തേ തളര്ച്ചയുണ്ടാകൂ എന്ന് പറയുന്നത് ശരിയാണ്. ഒരിടത്തുനിന്നും പിന്തുണ ലഭിക്കാതെ വരുമ്പോഴേ തനിച്ച് നില്ക്കാന് തുടങ്ങൂ. ഞാന് ജനിച്ചത് ഒരു നല്ല കുടുംബത്തിലാണ്. അച്ഛനും അമ്മയും കേന്ദ്ര സര്ക്കാര് ജീവനക്കാര്, ഞങ്ങള് രണ്ട് മക്കള്. ഒന്നിന്റേയും കുറവില്ലാതെയാണ് ഞങ്ങള് വളര്ന്നത്. ഓരോ പ്രാവശ്യവും പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാകുമ്പോള് എനിക്ക് ഓടിയെത്താന് ഒരിടമുണ്ടയിരുന്നു. അപ്പോഴും എനിക്ക് വല്ലാത്ത പേടിയുണ്ടായിരുന്നു. ഇരാരും നാളെ ഇല്ലാതായാല് ഞാന് എന്ത് ചെയ്യും എന്ന്. അങ്ങനെയാണ് ഇന്റിപെന്റെന്റ് ആകാന് തീരുമാനിച്ചത്. അങ്ങനെയാണ് ഞാന് എന്റെ സുരക്ഷിത ജീവിതം മതിയാക്കി റിസ്ക്കെടുത്ത് ബാംഗ്ലൂരേയ്ക്ക് പോകാന് തീരുമാനിച്ചത്.
500 രൂപയുമായി ബാംഗ്ലൂരിലേയ്ക്ക്
ബ്ലാംഗ്ലൂരിലേയ്ക്ക് ഞാന് പോകുന്നത് 500 രൂപയുമായാണ്. അതും വെച്ച് ഒരുമാസക്കാലം ഞാന് 18 കിലോ മീറ്റര് നടന്നിട്ടുണ്ട്. അത് എന്റെ ഇഷ്ടവുമാണ് എനിക്ക് അതല്ലാതെ വേറെ മാര്ഗവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ബിസ്ക്കറ്റും വഴിയരികില് നിന്ന് കുറഞ്ഞ വിലയ്ക്ക് കിട്ടുന്ന ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് ഞാന് മുന്നോട്ട് പോയി. ഇത് എന്റെ തീരുമാനമായിരുന്നു. എനിക്ക് വേണമെങ്കില് എന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ച് പോയി സുഖമായി ജീവിക്കാം. പക്ഷേ എന്റെ ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ഓര്ത്തപ്പോള് ഞാന് പേടിച്ചുപോയി. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ആയിത്തീരണമെങ്കില് ഞാന് റിസ്ക് എടുത്തേ പറ്റൂ എന്ന് ഉറപ്പിച്ചതോടെയാണ് ഇന്ന് ഇക്കാണുന്ന തരത്തില് മാറാന് എനിക്ക് സാധിച്ചത്. എല്ലാവര്ക്കും കഴിവുകളുണ്ട്. അതൊക്കെ എവിടെയിരുന്നും നേടിയെടുക്കാന് സാധിക്കും. നിങ്ങള് സ്വയം തിരിച്ചറിയുക അതിന് വേണ്ടി പരിശ്രമിക്കുക എന്നാണ് ഹലിന് പറയാനുള്ളത്. ജോഷ് ടോക്കിലൂടെയാണ് ഹലിന് തന്റെ ജീവിതാനുഭവങ്ങള് പങ്കുവെച്ചത്.